20 mrt 2020

Tips: Omgaan met pubers die opstandig zijn bij coronamaatregelen

In deze ongebruikelijke tijd kunnen we allemaal wel ondersteuning gebruiken. Hoe ga je bijvoorbeeld om met opstandige pubers die zich eigenlijk niet aan de maatregelen wil houden? Wij geven je wat tips.

Opstandige pubers willen vooral als gelijke behandeld worden: als je hen iets verbiedt, dan komt dit over alsof je de mening of problemen van de puber niet serieus neemt. Dat komt dan dubbel zo hard aan en dan gaan de hakken in het zand.

Gesprek aangaan

Probeer het gesprek aan te gaan. Vraag eens door: ‘’Waarom denk jij dan dat je je niet aan de richtlijnen hoeft te houden? Waar kom jij dan aan jouw informatie als je alles onzin vindt?’’ Dan is het goed om een evenwichtig gesprek te proberen voeren en jouw eigen argumentatie op tafel te leggen en te zeggen: ‘’Denk hier maar eens over na.’’

Betrouwbare informatie en bronnen

Ook kan je samen met de puber gaan kijken naar betrouwbare informatie en bronnen, die niet alleen droge feiten opnoemen maar ook de noodzaak duidelijk maken. Eventuele filmpjes op youtube of andere (betrouwbare) pagina’s op social media kunnen hierbij helpen. 

Voor de kwetsbaren

Simpel uitgangspunt in deze crisis: Het gaat niet zozeer om wat ík als ouder wil en ook niet per se om jóúw gezondheid, maar vooral die van andere, kwetsbare mensen.

Tussenveld

Als het moeilijk blijft de mening te veranderen óf de puber probeert het toch, dan is het goed in gesprek te gaan en te zoeken naar een tussenveld. Als hij of zij bijvoorbeeld naar een groot feest wil gaan, met veel onbekenden, is dat natuurlijk een slechter idee dan af te spreken met een paar vrienden die toch al bekend zijn (en klachtenvrij). Neem hierbij natuurlijk wel de adviezen vanuit o.a. het RIVM in mee.

Frustraties erkennen

Erken gevoelens bij de puber. Duidelijk speelt frustratie vaak een rol. Erken dit, maar geef hier wel bij aan dat dit uitzonderlijke tijden zijn met uitzonderlijke maatregelen. Ga samen op zoek om zaken die frustratie opleveren op te lossen voor zover dit mogelijk is. Soms wil een puber niet direct praten; dan loont het om af te spreken dat hij of zij zelf naar je toe komt als die daar klaar voor is.

Belangrijk blijft bestaande routines grotendeels vast te houden. Het vergt natuurlijk veel van ons allemaal. Helemaal als puber, thuis met broertjes/zusjes én vervelende ouders opgesloten. Dan is het goed om deze last ook te benoemen naar de puber, te erkennen dat dit voor hem/haar zwaar is. Laat hem/haar zich gehoord voelen en dan zal deze ook veel ontvankelijker zijn voor de grenzen die toch gezet moeten worden.

Puber zélf een daginvulling laten maken

Als binnen blijven een issue is, leg de verantwoordelijkheid bij hen: laat de puber zélf een daginvulling maken. Ga hierover in gesprek als dit teveel afwijkt van wat je als ouder verwacht. Sleutelwoord blijft de gulden middenweg.

Positief bekrachtigen

Positieve bekrachtiging werkt altijd het beste. Als een puber dingen doet die in lijn met de maatregelen of afspraken met jou als ouders zijn, moet je hem of haar ook daar een positief gevoel over geven. Wees hier natuurlijk wel aansluitend op het getoonde gedrag in: kijk de puber aan en richt je tot hem of haar en benoem het positieve gedrag. Soms kan een (kleine) materialistische beloning ook helpen (denk aan: een half uurtje langer gamen, eventueel toestaan toch iets langer een ommetje te maken. De exacte inhoud is afhankelijk van de situatie).

Duidelijk communiceren

Uiteindelijk is duidelijke, heldere communicatie het uitgangspunt. Schep geen onmogelijke verwachtingen en wees consequent.