Indeling geestelijke gezondheidszorg

Het zorgstelsel verandert drastisch. De Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten en de Jeugdzorg zijn gedecentraliseerd en vallen nu onder verantwoordelijkheid van de gemeente. De functie begeleiding en een gedeelte van de functie verblijf (GGZ ZZP C) vallen nu onder de Wet maatschappelijke ondersteuning. Langdurig verblijf in combinatie met behandeling (GGZ ZZP B) valt onder de Wet Langdurige Zorg, die door het Zorgkantoor uitgevoerd wordt. Ook de zogenaamde verzekerbare zorg kent een veranderlijke ordening. Het doel van deze stelselwijziging is een passende behandeling op de juiste plaats, dat wil zeggen dichtbij huis en niet zwaarder dan nodig is.

De Zorgverzekeringswet (Zvw)

De geestelijke gezondheidszorg die onder de Zorgverzekeringswet valt, is vanaf 2014 onderverdeeld in drie echelons. Deze indeling is gebaseerd op vijf criteria: 

• vermoeden DSM-stoornis
• ernst van de problematiek
• mate van risico
• complexiteit
• het beloop van de klachten

Specialistische GGZ  

De Specialistische GGZ is voor cliënten met zware, ingewikkelde psychische aandoeningen. Indicatie is gebaseerd op de volgende punten: er is sprake van een DSM-stoornis, hoog risico en/of hoge mate van complexiteit van de hulpvraag. Verwijzing kan ook plaatsvinden indien de hulpvraag van de patiënt na behandeling in de Generalistische Basis GGZ nog niet is opgelost. De behandeling door een FACT-team valt in de Specialistische GGZ en is multidisciplinair van aard.

Generalistische Basis GGZ

De Generalistische Basis GGZ is voor cliënten met een lichte tot matige psychische aandoening. Indicatie is gebaseerd op de volgende punten: er is sprake van een DSM stoornis, ernst van de klachten, (licht/matig), risico (licht/matig/ernstig), complexiteit (enkelvoudig, laag) en beloop van de klachten (aanhoudende, risicogevoelig,  stabiel of instabiel chronisch). In de basis betreft dit 1-op-1 behandelingen. Voor de Generalistische Basis GGZ zijn er vier integrale zorgproducten: kort, middel, intensief en chronisch. De behandelduur ligt tussen de 300 en 750 minuten.

Huisartsenzorg met ondersteuning van een praktijkondersteuner GGZ (POH GGZ)

Wanneer sprake is van psychische klachten (al dan niet met een vermoeden van een DSM-stoornis), met een laag risico en geen complexiteit in duur en beloop die (nog) niet beantwoorden aan de criteria voor het betreffende ziektebeeld, wordt men behandeld door de huisarts. Eventueel kan deze worden ondersteund vanuit de POH GGZ die zich voornamelijk richt op klachtbehandeling. Ook wanneer er sprake is van stabiele chronische problematiek die niet crisisgevoelig is en met een laag risico, kan de behandeling plaatsvinden binnen de huisartsenpraktijk.