"Ik wil mensen laten weten dat er hulp is en dat herstel mogelijk is"

Het IHT-team (Intensive Home Treatment) van MET ggz behandelt mensen in crisissituaties in hun eigen thuisomgeving, om verdere opname te voorkomen of te verkorten.

Luka Peters, verpleegkundige binnen het IHT-team: “We doen intakes en huisbezoeken en kijken daarbij wat passend is bij de hulpvraag van de cliënt. We evalueren de medicatie, kijken naar een daginvulling, bespreken klachten, zoeken samen naar afleiding en luisteren vooral en voeren het gesprek. Dit doen we samen met een eventuele partner, kinderen, ouders en andere betrokkene van de cliënt"

Het IHT-team bestaat uit verpleegkundigen, sociaal psychiatrisch verpleegkundigen, een verpleegkundig specialist, een rehabilitatiemedewerker en drie psychiaters. 

Luka: "In het begin hebben we vaak meerdere keren per week en soms zelfs dagelijks contact met de cliënt. Naarmate het beter gaat wordt dat wat minder, bijvoorbeeld één of twee keer per week. Het is heel wisselend, we kijken per persoon wat er nodig is.”

Mevrouw K., cliënte: “Voor mij was dit de eerste keer dat ik in contact kwam met het IHT-team. Op professioneel vlak heb ik wel al te maken gehad met MET ggz, maar dit was nieuw voor mij.

De afgelopen drie jaar heb ik heftige gebeurtenissen meegemaakt in mijn leven. Mijn man is overleden, ik moest verhuizen en mijn jongste zoon ging scheiden. Daarbovenop kwam nog eens de coronapandemie, mijn vader overleed en ik kreeg een hernia. Toen ook nog eens een vriendin overleed aan kanker werd het plots zwart, ik wist het niet meer. Ik heb altijd heel veel gerend, ben veel weggevlucht; op een bepaald moment betaal je daar de tol voor.

Ik was niet meer vooruit te branden, zag geen lichtpuntje meer en wilde er een einde aan maken. Ik ben iemand die moeilijk om hulp kan vragen maar toen moest het. Ik ben naar de huisarts gegaan die mij doorverwees naar de POH. Die zag gelukkig de ernst van de situatie in en heeft het IHT-team ingeschakeld. Voor mij was dat echt het laatste redmiddel.

Mijn kinderen maakten zich ook ernstige zorgen en dachten dat ik opgenomen zou moeten worden. Daar heb ik me altijd tegen verzet omdat ik niet vond dat dat de oplossing was. Dat vind ik de kracht van IHT; dat ze in de thuissituatie komen om opname te voorkomen.

Nadat ik ’s ochtends bij de POH was geweest, ging een uur later al de telefoon. Diezelfde middag kwamen Luka en Hans van het IHT-team al langs. Er is toen in samenspraak gekeken wat er nodig was. Het allerfijnste vond ik dat ze bij mij thuis kwamen. Ik was namelijk niet in staat om in een auto te stappen en ergens naartoe te rijden. De psychiater is ook twee keer langs geweest en heeft mijn medicatie aangepast. Dat vond ik erg prettig en was volgens mij ook een belangrijke factor in mijn herstel.”

Luka: “In het begin kwamen we dagelijks langs, ook in de weekenden. Daarna ging het steeds beter en was dat niet meer nodig.”

Mevrouw K.: “Je werkt samen aan een plan van aanpak om de dag door te komen, vooral niet in bed te blijven liggen. De combinatie van rust en activiteiten heeft mij erg goed gedaan. Blijven werken was voor mij heel belangrijk, al was het minder uren. Ik bleef in mijn eigen omgeving maar had wel een vangnet. Ik heb ook een aantal keren de crisisdienst gebeld omdat ik heel bang was. Dan krijg je tips en gaat het weer beter.

Ik had bij ziek zijn altijd het beeld dat je met 40 graden koorts in bed ligt, anders ben je niet ziek. Het inzicht dat je ook psychisch ziek kan zijn, was nieuw voor mij. Horen dat dit normaal is, dat ik niet gek was en dit te behandelen valt, heeft mij heel erg gesteund.

Inmiddels is er geen intensief contact meer. Ik heb nu wekelijks een afspraak met een psycholoog binnen team Stemming, met name gericht op depressie. Ook de psychiater blijft meekijken voor mijn medicatie.”

Luka: “Mevrouw K. heeft een hele mooie ontwikkeling doorgemaakt. Ze heeft de adviezen heel goed opgepakt. Het is een wisselwerking tussen het IHT-team dat adviezen geeft en de patiënt die ermee aan de slag gaat. Het is heel mooi om het verschil te zien tussen het eerste contact en hoe het nu gaat.”

Mevrouw K.: “Ten opzichte van toen voel ik nu een wereld van verschil. Daarom wil ik graag mijn verhaal delen, omdat ik dit iedereen gun die zo in de knel zit. Ik wil mensen laten weten dat er hulp is en dat herstel mogelijk is.”